Nieuwe collecties stoffen verschijnen en inspiratie vliegt vanaf daar tot onbegrensde mogelijkheden. Elk jaar hetzelfde liedje. De ideeen vliegen door je hoofd. En wat er uiteindelijk van terecht komt is iets heel anders en met heel andere stoffen dan aanvankelijk je plannen waren bij het zien van die eerste glimp van de stoffen van het nieuwe seizoen.

Het ontwerpen en bedenken is vaak al genoeg. Het ene idee geeft het volgende idee.
En wat ik echt maak is een toevalligheid van op dat moment achter de machine willen zitten en op dat moment dat idee. Sommige ideeen worden nooit omgezet in de stof.

Ik kan alleen maar naaien vanuit inspiratie. Ik zou niet erg makkelijk iets in elkaar kunnen zetten omdat het moet terwijl ik daar op dat moment niks mee heb of niks meer mee heb.

Veel van mijn naaiwerk is een momentopname. Een afdruk van een indruk. Ik naai vaak snel omdat ik als ik mijn inspiratie verlies bij het desbetreffende object het niet meer afmaak of moeite heb het af te maken.

Vandaar dat ik soms achter elkaar, door al mijn ideeenstromen, mijn  gedachte snel omzet in een echt kledingstuk. 

Nu weer heb ik ideeen...en ik hoor hetzelfde liedje alweer in de verte aankomen...Trompetgeschal vanuit de verte...En ik weet dat het weer snel achter de bergen verdwijnt en de fluit eraankomt met nieuwe muziek bij wijze van spreken. Ik vind het soms jammer dat ik niet meer ideeen kan uitwerken. Vooral alles wat wat ingewikkelder is gaat meestal op de schop vanwege bovenstaand verhaal.Verstand op nul en gaan is niet mijn ding. (haha alhoewel....daar komen die ideeen nou wel weer vandaan pff haha..lacht als een boer met kiespijn...)

Nou bovenstaande feliz zal wel nooit gemaakt worden...Want ik hou hem niet vast...niet voor lang in ieder geval. En het idee wat ik erbij heb is veel werk. En ik ben niet lui maar Het is de inspiratie van zoveel dingen die dit soort dingen laat vergaan. De stoffen zijn nog niet eens te krijgen. Tegen die tijd....ben ik allang weer verder geinspireerd...als ik hem 10 keer in mijn dromen heb gezien is het klaar. Ik ben kwa inspiratie en naaien echt een soort coureur die zijn lichaam en geest probeert op dezelfde plek te houden...Het is vreselijk frustrerend. En zeker geen luxe probleem. Ik wil genieten en geen wervelwind zijn.