Nieuwe collecties stoffen verschijnen en inspiratie vliegt vanaf daar tot onbegrensde mogelijkheden. Elk jaar hetzelfde liedje. De ideeen vliegen door je hoofd. En wat er uiteindelijk van terecht komt is iets heel anders en met heel andere stoffen dan aanvankelijk je plannen waren bij het zien van die eerste glimp van de stoffen van het nieuwe seizoen.
Het ontwerpen en bedenken is vaak al genoeg. Het ene idee geeft het volgende idee.
En wat ik echt maak is een toevalligheid van op dat moment achter de machine willen zitten en op dat moment dat idee. Sommige ideeen worden nooit omgezet in de stof.
Ik kan alleen maar naaien vanuit inspiratie. Ik zou niet erg makkelijk iets in elkaar kunnen zetten omdat het moet terwijl ik daar op dat moment niks mee heb of niks meer mee heb.
Veel van mijn naaiwerk is een momentopname. Een afdruk van een indruk. Ik naai vaak snel omdat ik als ik mijn inspiratie verlies bij het desbetreffende object het niet meer afmaak of moeite heb het af te maken.
Vandaar dat ik soms achter elkaar, door al mijn ideeenstromen, mijn gedachte snel omzet in een echt kledingstuk.
Nu weer heb ik ideeen...en ik hoor hetzelfde liedje alweer in de verte aankomen...Trompetgeschal vanuit de verte...En ik weet dat het weer snel achter de bergen verdwijnt en de fluit eraankomt met nieuwe muziek bij wijze van spreken. Ik vind het soms jammer dat ik niet meer ideeen kan uitwerken. Vooral alles wat wat ingewikkelder is gaat meestal op de schop vanwege bovenstaand verhaal.Verstand op nul en gaan is niet mijn ding. (haha alhoewel....daar komen die ideeen nou wel weer vandaan pff haha..lacht als een boer met kiespijn...)
Nou bovenstaande feliz zal wel nooit gemaakt worden...Want ik hou hem niet vast...niet voor lang in ieder geval. En het idee wat ik erbij heb is veel werk. En ik ben niet lui maar Het is de inspiratie van zoveel dingen die dit soort dingen laat vergaan. De stoffen zijn nog niet eens te krijgen. Tegen die tijd....ben ik allang weer verder geinspireerd...als ik hem 10 keer in mijn dromen heb gezien is het klaar. Ik ben kwa inspiratie en naaien echt een soort coureur die zijn lichaam en geest probeert op dezelfde plek te houden...Het is vreselijk frustrerend. En zeker geen luxe probleem. Ik wil genieten en geen wervelwind zijn.
Jeetje, dit is een hele "bekentenis".
BeantwoordenVerwijderenMooi omschreven, maar zoals je zelf al schrijft soms heel frustrerend.
Misschien kun je leuke ideetjes uitwerken op papier, zodat het niet "vervliegt".
De inspiratie zorgt er wel voor, dat de kledingstukken die je maakt er erg mooi uit zien.
Succes komende tijd, want nu met het nieuwe seizoen voor de deur, komen er steeds meer mooie stofjes en dus ook meer ideetjes.
groetjes,
Sandra
Zo herkenbaar! Hier moet het ook gelijk gebeuren anders is de ''schik'' eraf doordat andere ideeen de overhand nemen.. Zo koop ik ook vaak stoffen voor iets die uiteidelijk voor heel andere dingen gebruikt worden..
BeantwoordenVerwijderenGroetjes, Petra
Oh... als ik een dagboek gehad had, zou dit zo een bladzijde eruit kunnen zijn... wat een herkenbaar verhaal!!
BeantwoordenVerwijderenIk heb hier ook nog een grote doos staan met half afgemaakte poppenkleding, zag ik weer wat anders, liet ik dat weer liggen, had ik iets voorgeknipt, nee, zag ik weer wat leukers en zo is deze doos ontstaan. Erg, maar waar! Dus je bent niet de enige en ik kan mezelf ook nu nog steeds niet veranderen, hoe graag ik zou willen! Afijn.. nu weer naaien (én afmaken!)
groetjes Astrid
Ik heb ook echt bewondering voor mensen die blijven gaan en gaan met naaien.. bergen knippen in het voren en gaan met die banaan! Ik denk veel te veel na bij alles wat ik maak en ben vaak meer tijd kwijt aan het zoeken van combinaties en dingetjes om het een geheel te maken dan aan het naaien zelf.
BeantwoordenVerwijderenAch ja, zo heeft iedereen haar afwijking ;)